`စု´ မ်က္ရည္

ကၽြန္ေတာ္သည္ ၂၅.၁၁.၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔၌ ကရင္ျပည္နယ္၊ ျမဝတီၿမိဳ႕႐ိွ “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရး အသင္း၏ (၉) ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္အထိမ္းအမွတ္ စာေပေဟာေျပာပြဲအခမ္းအနားအား “ျဗဟၼစိုရ္ေျခလွမ္း မ်ား” ေခါင္းစီးျဖင့္ ပရဟိတေဟာေျပာပြဲအတြက္ ေရာက္႐ိွခဲ့သည္။ ယင္းခရီးစဥ္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္ အရပ္ ေဒသ႐ိွ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၊ DKBA စခန္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားေသာ DKBA စခန္းႏွင့္ ပရဟိတအဖြဲ႔သားမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးပ်ဴငွာစြာ ေတြ႔ဆံုခဲ့ရသည္။ အားလံုးေသာ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ စိတ္ဆႏၵတို႔သည္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေသာ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား႐ိွေသာ၊ ျဗဟၼစိုရ္တရား (၄) ပါးအား လက္ကိုင္ျပဳထားေသာ၊ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္သည့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းရပ္အား စိတ္ဝင္တစား အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ စိတ္ ဆႏၵမ်ား ျပင္းျပလွ်က္႐ိွသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည့္အတြက္ မ်ားစြာဝမ္းေျမာက္ပီတိ ျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့ သည္။

ျမဝတီၿမိဳ႕႐ိွ ေစတနာ လူမႈကူညီေရးအသင္း႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အဖြဲ႔သားမ်ား ဝင္ေရာက္သြားခဲ့စဥ္ လူမႈေရးသမားမ်ား သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း ေႏြးေထြးပ်ဴငွာစြာျဖင့္ ပန္းစီးမ်ား၊ ပန္းကံုးမ်ား၊ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ ႀကိဳဆိုမႈသည္ ၾကက္သီးေမႊးမ်ား ထေလာက္ေအာင္ အံ့မခန္းျဖစ္ခဲ့ရသည္။ “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရးအသင္း၏ (၉) ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပါတ္လည္အခမ္းအနားအား နံနက္ (၉းဝဝ) နာရီအခ်ိန္ တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ယင္းႏွစ္ပါတ္လည္ပြဲ အခမ္းအနား ၿပီးဆံုးသြားေသာအခါ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား၊ အနီးအနားၿမိဳ႕၊ ႐ြာမ်ား႐ိွ ပရဟိတအသင္းအဖြဲ႔မ်ား၊ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕႐ိွ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔ မ်ားႏွင့္ “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရးအသင္းမွ လူမႈေရးသမားမ်ားတို႔ႏွင့္ အမွတ္တရဓါတ္ပံု႐ိုက္ျခင္း၊ မိတ္ဆက္ စကားမ်ား ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ေနစဥ္ “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရးအသင္း ဥကၠဌ ဦးလွထြန္းမွ အသင္းသူတစ္ဦးႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ အံ့ၾသဝမ္းသာမိေတာ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္႐ုပ္႐ွင္ေလာကတြင္ ရပ္တည္ေနစဥ္အခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ ပထမဦးဆံုး ဒါ႐ိုက္တာအျဖစ္ ႐ိုက္ကူးခဲ့ သည့္ “ေကာင္းခ်စ္တဲ့မမ” ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားႀကီးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အတူ ႐ုပ္႐ွင္မင္းသမီးႀကီး ခင္သန္းႏုႏွင့္ တြဲဖက္ ႐ိုက္ကူးရမည့္ မင္းသမီးအသစ္တစ္ဦးအား ပရိသတ္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ဖူးသည္။ ထိုမင္းသမီး အသစ္ သည္လည္း ထိုဇာတ္ကားျဖင့္ အမ်ားျပည္သူတို႔ အားေပးျခင္းကိုခံခဲ့ရသည္။ အမ်ားျပည္သူတို႔အားေပး၊ လက္ခံ ခဲ့ေသာ ထုိမင္းသမီးသစ္၏ အမည္အားလည္း ဆရာႀကီးမင္းသိခၤႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွည့္ေပးခဲ့သည္။ သူမ၏ သ႐ုပ္ေဆာင္အမည္မွာ “စုျမတ္ႏိုင္” ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ယခု ကၽြန္ေတာ့္ေ႐ွ႕ေမွာက္တြင္ ေတြ႔႐ိွေနရေသာ “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရးအသင္း႐ိွ အသင္းသူ၏ အမည္မွာလည္း “စုျမတ္ႏိုင္” ပင္ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္တင္ခဲ့ေသာ မင္းသမီး မဟုတ္ ေခ်။ လူမႈေရးသမား၊ ပရဟိတမယ္ကေလး “မစုျမတ္ႏိုင္” ျဖစ္သည္။ သူမ၏ အသက္သည္ (၈) ႏွစ္သာ႐ိွေသး သည္။ သူမသည္ အသက္ (၆) ႏွစ္ အ႐ြယ္ကတည္းက သူမ၏ မိခင္ႏွင့္အတူ ျမဝတီၿမိဳ႕ “ေစတနာ” လူမႈကူညီ ေရးအသင္း” တြင္ လာေရာက္၍ လုပ္အားေပးေနသူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္အတူ သက္တူ႐ြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ တစ္ဦးကိုလည္း ေတြ႔႐ိွခဲ့ရသည္။ သူတို႔သည္ အသက္ငယ္ပင္ ငယ္ျငားေသာ္လည္း ပရဟိတ စိတ္ဓါတ္မ်ား ႐ွင္သန္ႏိုးထေနေသာ မ်ိဳးဆက္သစ္ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာမည့္ ပရဟိတ ဇာနည္ ဘြားမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုသမီးငယ္ေလးႏွင့္ ျမင္ေတြ႔မိသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ထိုသမီးငယ္ ေလး၏ အေၾကာင္းကိုသာ စဥ္းစား၊ ေတြးေတာေနမိေတာ့သည္။ သူမအားလည္း ကၽြန္ေတာ့္၏ သမီးငယ္ ကေလးကဲ့သို႔ ရင္းႏွီးေဖာ္ေ႐ြစြာျဖင့္ စကားမ်ားေျပာဆို ေမးျမန္းမိေတာ့သည္။ သမီးငယ္ေလး “စု” ၏ အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ့္အား “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရးအသင္း ဥကၠဌ ဦးလွထြန္းႏွင့္ တကြ ပါတ္ဝန္းက်င္မွ ေျပာၾကား၍ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရသည္။

သမီးေလး “စု” သည္ သာမာန္သက္တမ္းကုန္၍ ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားရေသာ လူေသအေလာင္း မ်ားအျပင္ ဆြဲႀကိဳးခ်၊ ဆိုက္ကယ္ေမွာက္၊ ကားတိုက္၊ ေရနစ္စသည့္ မႈခင္းဆိုင္ရာမ်ားျဖစ္ေသာ အေလာင္းမ်ား အားလည္း ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သၿဂႋဳဟ္ေပးျခင္းကို ျပဳလုပ္ေပးဆပ္လွ်က္႐ိွသည္။ အခ်ိဳ႕ ရက္ၾကာျမင့္ၿပီး ပုပ္ပြေနေသာအေလာင္းမ်ားကိုပင္ လူႀကီးမ်ားတို႔မွ လုပ္ေဆာင္မႈမျပဳရန္ တားျမစ္ေနသည့္ၾကားမွ မရမက လိုက္လံပို႔ေဆာင္ သၿဂႋဳဟ္ေပးေနေသာ သတၱိခဲ ပရဟိတမယ္ေလးလည္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေသဆံုးေသာအေလာင္းမ်ားအား ေဆး႐ံု၊ ေနအိမ္မွ အစိုးရသုႆန္႐ိွ ေရခဲတိုက္မ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးၿပီးမွ အစိုးရစည္ပင္သာယာအဖြဲ႔မွသာ အေလာင္းအားေရေဆးျခင္းကို ျပဳလုပ္ေပးေသာ္လည္း ျမဝတီၿမိဳ႕႐ိွ “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရးအသင္းသည္ကား ေသဆံုးသြားေသာ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားအား ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ေပးၿပီးမွ သုႆန္မ်ားသို႔ သယ္ေဆာင္သၿဂႋဳဟ္ေပးမႈ အခြင့္အလမ္းရ႐ိွထားသည္။ ထိုသို႔ မည္သည့္အေၾကာင္းကိစၥႏွင့္မဆို ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းလဲသြားေသာ ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေသဆံုးသြား ေသာ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားအား သမီးငယ္ေလး “စု” သည္ သူတာဝန္က်သည့္ ေန႔ရက္တြင္ သူကိုယ္တိုင္ ေရခ်ိဳး သန္႔စင္ေပးမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ေဆာင္ေပးေနသူျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိ႐ိွခဲ့ရသည္။ အကယ္၍ ပံုပ်က္ ေနေသာ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားအား ကေလးတစ္ဦးအေနျဖင့္ သယ္ေဆာင္ျခင္း၊ ေရခ်ိဳးေပးျခင္းတို႔ကို မလုပ္သင့္ ေၾကာင္း လူႀကီးမ်ားမွ တားျမစ္ခဲ့ေသာအခါ သမီးငယ္ေလး “စု” သည္ စိတ္ေကာက္ကာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သမီးငယ္ေလး “စု”သည္ နာေရးလမ္းေၾကာင္းမ်ား မ်ားျပား၍ ထမင္းစားခ်ိန္ ေက်ာ္လြန္သြားေသာအခါတြင္လည္း ႀကံဳရာေနရာ၊ ေရာက္ရာသုႆန္အုတ္ဂူမ်ား၊ ဇရပ္မ်ားထဲတြင္ မိမိစားရ မည့္ ထမင္းဟင္းမ်ားအား ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ စားေသာက္ေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ သူမ “စုျမတ္ႏိုင္” အား ေမြးဖြားသန္႔စင္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ေသာ သူမ၏ မိခင္၊ ဖခင္တို႔အားလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားဂုဏ္ယူမိျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သမီးေလး “စုျမတ္ႏိုင္” အေၾကာင္း ေတြးေတာမိ ေတာ့သည္။

သမီး “စုျမတ္ႏိုင္”သည္ ျဗဟၼစိုရ္တရားကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ လက္ကိုင္ျပဳက်င့္သံုးေနေသာ သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။

သမီး “စုျမတ္”သည္ အယူသီးမႈကို တိုက္ဖ်က္ေနေသာ လူမႈေရးသူရဲေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္သည္။

သမီး “စု”သည္ ပရဟိတစံျပ အာဇာနည္မယ္ တစ္ဦးလည္းျဖစ္ေတာ့သည္။
“စု” မ်က္ရည္သည္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေသာ စိတ္ျဖင့္ႏွလံုးသားမွတစ္ဆင့္ မ်က္ဝန္းမွ က်ဆင္းလာေသာ ျဗဟၼစိုရ္မ်က္ရည္စမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
(ဤ ျဖစ္ရပ္မွန္ေဆာင္းပါးႏွင့္ ျမဝတီၿမိဳ႕ “ေစတနာ” လူမႈကူညီေရးအသင္း ဥကၠဌ ဦးလွထြန္းႏွင့္တကြ အလုပ္အမႈေဆာင္မ်ား၊ အသင္းသူ/သားမ်ားႏွင့္တကြ ပရဟိတမယ္ေလး “စုျမတ္ႏိုင္” ႏွင့္ သူမ၏ မိဘႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ေသာ မ်ိဳးဆက္သစ္ပရဟိတကေလးငယ္မ်ား အားလံုးတို႔အျပင္ ျမန္မာျပည္တြင္း႐ိွ ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားအား ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေပးဆပ္ကူညီ ေဖးမေပးေနေသာ လူမႈေရးသမားမ်ား၊ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား အားလံုးတို႔အား ေလးစားစြာ ဂုဏ္ျပဳဦးညႊတ္လိုက္ရပါသည္။)

ေက်ာ္သူ

                                                စုျမတ္ႏိုင္ ၏ ေပးဆပ္မႈ